Zasady tworzenia i działania indywidualnych programów rehabilitacji

Charakterystyka indywidualnego programu rehabilitacji (IPR)

Opracowywanie i realizację indywidualnych programów rehabilitacji reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1145 t.j.), dalej rozporządzenie. IPR to dokument opracowywany przez komisję rehabilitacyjną powołaną przez pracodawcę. Głównym celem IPR-u jest określenie zakresu działań, w tym metod, które mają zmniejszyć lub wyeliminować ograniczenia zawodowe, wynikające z niepełnosprawności pracownika nim objętego. Program ten jest zindywidualizowany, co oznacza, że obejmuje jednego, konkretnego pracownika. Dotyczy on w szczególności osób wymienionych w § 6 ust. 2 rozporządzenia, a więc tych które:

• posiadają najniższe kalifikacje;
• z uwagi na niepełnosprawność mają utrudnione samodzielne wykonywanie pracy;
• utraciły zdolność do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku;
• zmieniają kwalifikacje zawodowe.

W związku z tym, że ustawodawca, wyliczając osoby mogące być objęte programem, użył określenia „w szczególności”, oznacza to, że pracodawca może stworzyć IPR dla każdego pracownika z niepełnosprawnością.

Skład i rola komisji rehabilitacyjnej

Aby pracodawca mógł dysponować środkami ZFRO