Obowiązkowe wpłaty na PFRON – czy zawsze trzeba ich dokonywać?

Od czego zależy wysokość obowiązkowej wpłaty na PFRON?

Wpłaty na PFRON (potocznie nazywane składkami) stanowią jedno z podstawowych źródeł finansowania tego funduszu. Z treści art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 913, ze zm.) – u.r.o.n., wynika, że miesięczna wpłata na PFRON powinna być dokonywana w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia za pracę i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem takich osób.

Przepisy art. 21 u.r.o.n. wskazują katalog podmiotów, które są zobligowane do dokonywania obowiązkowych wpłat na PFRON. Obowiązek ten spoczywa m.in. na przedsiębiorcy, który łącznie spełnia dwie przesłanki:

• zatrudnia co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, z tym że stan zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty oblicza się po zakończeniu miesiąca;
• nie osiąga wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych wynoszącego co najmniej 6%.

Począwszy od 2008 r., sześcioprocentowy wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych ma zastosowanie także wobec pracodawców, którzy są:

• państwowymi i samorządowymi jednostkami organizacyjnymi, będącymi: jednostkami budżetowymi, zakładami budżetowymi albo gospodarstwami pomocniczymi;
• instytucjami kultury;
• jednostkami organizacyjnymi zajmującymi się statutowo ochroną dóbr kultury uznanych za pomnik historii.

Poza tym podmiotami zobowiązanymi do dokonywania miesięcznych wpłat na PFRON są też publiczne i niepubliczne: uczelnie, szkoły, przedszkola, bądź inne formy wychowania przedszkolnego. W przypadku tych podmiotów wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych uprawniający do zwolnienia ich z obowiązkowych wpłat na PFRON, a także uwzględniany przy obliczeniu wysokości wpłaty na Fundusz, wynosi 2%. Dotyczy to także placówek opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówek opiekuńczo-terapeutycznych, interwencyjnych ośrodków preadopcyjnych, placówek resocjalizacyjnych, jak również publicznych i niepublicznych żłobków czy też klubów dziecięcych. Jednakże w przypadku powyższych podmiotów dwuprocentowy wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oblicza się jako sumę wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych (o którym mowa w art. 21 ust. 1 u.r.o.n.) i podwojonego wskaźnika dzieci, wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy będących osobami niepełnosprawnymi i uczących się, lub studiujących w ramach ogólnie obowiązujących w danej jednostce regulaminów nauczania, lub studiowania. Przez wskaźnik dzieci, wychowanków, uczniów, studentów lub słuchaczy niepełnosprawnych należy rozumieć udział procentowy