Prawidłowe wyliczenie stanów zatrudnienia w kontekście efektu zachęty ilościowego – zasady według rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014

Czym jest efekt zachęty ilościowego?

Efekt zachęty w ujęciu ilościowym polega na wykazaniu wzrostu netto stanu zatrudnienia ogółem w miesiącu podjęcia pracy przez pracownika, którego wynagrodzenie ma być dofinansowane z PFRON, w porównaniu do przeciętnego zatrudnienia ogółem z 12 miesięcy poprzedzających ten miesiąc.

Przykład:

Jeżeli pracodawca zatrudnił osobę z niepełnosprawnością 1 grudnia 2024 r., porównuje się stan zatrudnienia ogółem w grudniu 2024 r. z przeciętnym stanem zatrudnienia w okresie od grudnia 2023 r. do listopada 2024 r.

Średnią z tego okresu ustala się poprzez zsumowanie stanów zatrudnienia z każdego miesiąca i podzielenie przez 12.

Podstawa prawna i metoda ustalania stanu zatrudnienia

Od stycznia 2015 r. przeciętny miesięczny stan zatrudnienia ustala się w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, zgodnie z:

• art. 2 pkt 32 rozporządzenia 651/2014,
• art. 3 i 5 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z art. 5 załącznika nr 1, liczba personelu odpowiada liczbie rocznych jednostek pracy (RJP).

RJP oznacza liczbę pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy przez cały rok referencyjny.

Praca wykonywana:

• w niepełnym wymiarze czasu pracy,
• przez część roku,
• sezonowo

jest przeliczana jako odpowiednia część ułamkowa RJP.

Kto wchodzi w skład personelu?

• pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę,
• osoby pracujące dla przedsiębiorstwa i podlegające mu na mocy