Schorzenia specjalne: czy wyższe dofinansowanie chroni przed zwolnieniem?

Między majem 2024 a majem 2025 roku liczba pracowników z niepełnosprawnościami zatrudnionych w firmach korzystających z dofinansowań wynagrodzeń spadła o 8 757 osób. Równocześnie zmniejszyła się liczba pracodawców ubiegających się o dofinansowania wynagrodzeń – o 554 podmioty. Dane te rodzą szereg pytań o skuteczność aktywizacji zawodowej osób z niepełnosprawnościami w naszym kraju. Dzisiaj bierzemy na warsztat jedno z nich, a mianowicie, czy wyższe dofinansowanie dla osób ze schorzeniami specjalnymi chroni je przed utratą pracy?

Kto zyskuje, a kto traci?

Schorzenia specjalne – obejmujące choroby psychiczne, upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe, epilepsję oraz utratę wzroku – są podstawą do wyższego dofinansowania wynagrodzeń wypłacanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).

W teorii mechanizm ten powinien zwiększać atrakcyjność pracowników z tej grupy w oczach pracodawców. Można by przypuszczać, że gdy pracodawca staje przed dylematem, czy zwolnić pracownika z niepełnosprawnością, to prędzej wręczy wypowiedzenie temu, który uprawnia go do otrzymania niższej kwoty subsydium. Z drugiej strony pracownik bez schorzenia specjalnego może być dla pracodawcy w jakimś sensie mniej „problematyczny”. W każdym razie intencja ustawodawcy w tym zakresie była taka, żeby zachęcić do zatrudniania również tych osób, którym zwyczajnie trudniej jest szukać pracy i wypełniać powierzone zadania. Miała to też być swoista tarcza ochronna podczas ewent