Pies przewodnik – podstawa prawna w polskim prawie

Artykuł 20a ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 44, ze zm.) gwarantuje osobie z niepełnosprawnością wraz z psem asystującym prawo wstępu do obiektów użyteczności publicznej – w tym budynków biurowych i socjalnych.

Z kolei zapis art. 23a ust. 1 ww. ustawy nakłada na pracodawcę obowiązek zapewnienia niezbędnych racjonalnych usprawnień dla osoby z niepełnosprawnością. Mogą one polegać na dokonaniu zmian lub dostosowań do szczególnych, zgłoszonych pracodawcy potrzeb wynikających z niepełnosprawności danej osoby.

W przypadku osoby niewidomej, która korzysta z pomocy psa przewodnika, racjonalnym usprawnieniem będzie:

• umożliwienie poruszania się w miejscu pracy wraz ze zwierzęciem asystującym;
• zorganizowanie stanowiska pracy w sposób, który zapewni psu komfortowe warunki przebywania ze swoim właścicielem.

Aby pies przewodnik mógł przebywać w miejscu pracy, musi mieć uprząż z oznaczeniem „pies asystujący”. Właściciel natomiast powinien dysponować certyfikatem potwierdzającym status psa przewodnika, wydanym przez odpowiednią organizację, oraz zaświadczeniem o aktualnych