Kiedy samodzielne działania niepełnosprawnego pracownika zarządzającego zakładem pracy przerywają jego urlop?

Legalna definicja „pracownika zarządzającego w imieniu pracodawcy zakładem pracy” została zamieszczona w art. 128 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2025 r., poz. 277, ze zm.) – dalej: k.p. Zgodnie z tym przepisem, pracownikiem takim jest pracownik kierujący jednoosobowo zakładem pracy, a także jego zastępcy lub pracownicy wchodzący w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy, jak również główni księgowi. Względem tych pracowników nie ewidencjonuje się godzin pracy. Nie mogą oni być również członkami komisji pojednawczej. Adekwatnie do art. 1514 § 1 k.p., jeżeli to konieczne, pracownicy ci wykonują pracę poza normalnymi godzinami pracy, przy czym nie mają oni wówczas prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. W przeciwieństwie do zwykłych pracowników tygodniowy czas pracy (łącznie z godzinami nadliczbowymi) pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Wynika to z dyspozycji art. 131 § 2 k.p. Ponadto pracowników tych nie wiąże 8-godzinny limit pracy w porze nocnej, w sytuacji wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych albo związanych z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym.

Oprócz tego w myśl art. 132 § 2 pkt 1 k.p. do pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy nie mają zastosowania uregulowania o minimalnym nieprzerwanym odpoczynku dobowym, który w przypadku zwykłych pracowników musi wynosić co najmniej 11 godzin w każdej dobie.

Warunki wynagradzania pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy nie mogą być określane w układzie zakładowym. Dotyczy to także osób zarządzających zakładem pracy na innej podstawie niż stosunek pracy.

Co do zasady, wymiar p