Czy zalecenia lekarskie wydane przez lekarza, który nie jest lekarzem medycyny pracy, są bezwzględnie wiążące dla pracodawcy?

Inaczej sytuacja wygląda w przypadku osób z niepełnosprawnościami, gdyż zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2025 r., poz. 913) – dalej: u.r.o.n., na wniosek niepełnosprawnej osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników, lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą, może wyrazić zgodę na niestosowanie wobec tej osoby szczególnych norm czasu pracy osób niepełnosprawnych, o których mowa w art. 15 u.r.o.n. Żaden przepis obowiązującego prawa nie zawiera definicji legalnej pojęcia „lekarza prowadzącego”. Przyjmuje się jednak, że jest to lekarz, który odpowiada za koordynację całościowej opieki nad pacjentem podczas hospitalizacji lub w trakcie leczenia ambulatoryjnego. Zgodnie z § 18 ust. 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 1304), lekarz ten dokonuje wpisów w karcie zleceń lekarskich.

Pracownik ma obowiązek przestrzegać zaleceń wydanych przez lekarza, co wynika z art. 211 pkt 5 k.p. Uregulowanie to stanowi, że przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. Ustawodawca przy tym precyzuje, że w zakresie powyższego obowiązku mieści się poddawanie się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosowanie się do wskazań lekarskich. Co istotne, adekwatnie do dyspozycji a