Pracodawca, do którego chce się wracać

Z odpowiedzią na to pytanie przychodzi interdyscyplinarny przegląd literatury naukowej opublikowany kilka lat temu w magazynie „Journal of Occupational Rehabilitation”. Autorzy – specjaliści z zakresu medycyny pracy, psychologii i ekonomii – przeanalizowali wyniki 52 badań z różnych krajów, by określić, co rzeczywiście wspiera zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami. Prawda, że z przyczyn formalnych były to głównie badania z krajów zachodnich, a że Polska do Zachodu praktycznie już należy, a od niedawna uznawana jest oficjalnie za dwudziestą gospodarkę świata, wyniki tych analiz mogą być dla nas zarówno adekwatne, jak i inspirujące. A wnioski? Pracodawca ma więcej do powiedzenia, niż mogłoby się wydawać.

Nie tylko zdrowie się liczy

Po wprowadzeniu w krajach OECD reform wspierających zatrudnienie osób z niepełnosprawnościami, wskaźniki ich zatrudnienia wzrosły. To sygnał, że decydującym czynnikiem nie zawsze jest stan zdrowia pracownika. Często równie ważne, a czasem nawet ważniejsze, okazuje się środowisko pracy.

Badacze (J. Jansen, R. van Ooijen, P. W. C. Koning, C. R. L. Boot i S. Brouwer) zidentyfikowali łącznie 14 czynników, które podzielono na cztery główne obszary:

1. dostosowania w miejscu pracy,
2. wsparcie społeczne,
3. kultura organizacyjna,
4. cechy firmy.

To właśnie te elementy – ich obecność, jakość i sposób wdrożenia – decydują o tym, czy pracownik z niepełnosprawnością zdecyduje się zostać w organizacji lub powrócić do niej po chorobie.

Dostosowania, które działają

Najsilniejsze dowody zebrane w badaniach, dotyczą właśnie dostosowań w miejscu pracy. Ale nie chodzi tu jedynie o zniesienie barier architektonicznych czy zapewnienie specjalistycznego sprzętu. Dostosowania – w rozumieniu autorów – to szeroki