Pracownicy są coraz bardziej przebodźcowani. Zobacz, jak to zmienić

Czym jest przebodźcowanie i kogo najbardziej dotyka?

Przeciążenie sensoryczne, zwane inaczej przebodźcowaniem, następuje wtedy, gdy zmysły są nadmiernie stymulowane przez bodźce z otoczenia. Przebodźcowanie może objawiać się różnymi trudnościami w codziennym funkcjonowaniu (utratą jasności myślenia, poczuciem dyskomfortu, niepokoju, drażliwością, wyczerpaniem, częstszą absencją w pracy). Do przebodźcowania dochodzi, gdy co najmniej jeden ze zmysłów jest przeciążany odbieranymi bodźcami. W wielu przypadkach przeciążonych może być kilka zmysłów równocześnie. Najbardziej podatne na przebodźcowanie są osoby z ADHD, PTSD, w spektrum autyzmu oraz te ze schorzeniami wpływającymi na przetwarzanie bodźców sensorycznych (np. zaburzenie przetwarzania sensorycznego – SPD).

Stworzenie optymalnych warunków dla osób szczególnie wrażliwych sensorycznie jest niezbędne, jeśli pracodawca chce tworzyć inkluzywne, dostępne dla wszystkich miejsce pracy. Właśnie takimi osobami mogą również być pracownicy z niepełnosprawnościami, którzy mogą mieć nadwrażliwość sensoryczną wynikającą z ich schorzeń czy zaburzeń. Dlatego pracodawcy, także ci zatrudniający osoby z niepełnosprawnościami, powinni mieć na względzie dobrostan pracowników, który przekłada się na ich zwiększoną produktywność, motywację do pracy, a także lojalność w stosunku do pracodawcy.

Źródła przebodźcowania

Najczęstszymi źródłami przebodźcowania w biurze są:

• hałas w tle;
• jaskrawe, ostre oświetlenie;
• zapach środków czystości, perfum, potraw;
• chaos wizualny (także to, co widzimy peryferyjnie).

Przebodźcowanie i jego konsekwencje w pracy

Osoby neuroatypowe są szczególnie narażone na skutki przebodźcowania. Według badań opublikowanych w tegorocznym raporcie Pracuj.pl „Neurokomfort w pracy i rekrutacji, c