Odsetki za nieterminową wypłatę wynagrodzenia w przypadku braku odpowiedzialności pracodawcy za opóźnienie

Zatrudnienie pracownika za wynagrodzeniem jest warunkiem sine qua non zaistnienia stosunku pracy pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. Wynika to wprost z treści art. 22 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2025 r., poz. 277, ze zm.) – dalej: k.p. Zgodnie z tym przepisem, stosunek pracy charakteryzuje się tym, że pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Adekwatnie do dyspozycji art. 86 § 1 k.p., w treści regulaminu pracy lub w innych przepisach prawa pracy, w tym przepisach wewnątrzzakładowych (np. regulaminie wynagradzania) pracodawca powinien określić miejsce, termin i czas wypłaty wynagrodzenia.

Na podstawie art. 85 k.p. pracodawca wypłaca wynagrodzenie za pracę przynajmniej raz w miesiącu, z dołu, w stałym i ustalonym z góry terminie, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. W przypadku gdy ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę wypada w dniu wolnym od pracy, wynagrodzenie to wypłaca się w dniu poprzedzającym. Jeżeli jednak pracownikowi przysługują składniki wynagrodzenia należne za okresy dłuższe niż jeden miesiąc, wypłata tych składników następuje z dołu, w terminach określonych w przepisach prawa pracy.

W oparciu o przepis art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1963 r. – Kodeks cywilny (t.j.: Dz. U. z 2024