Doraźna opieka medyczna w zakładach pracy chronionej – obowiązki pracodawców w świetle przepisów i interpretacji BON

Brak legalnej definicji „doraźnej opieki medycznej”

W aktualnym stanie prawnym ustawodawca nie wprowadził jednoznacznej definicji pojęcia doraźnej opieki medycznej. Ustawa nie precyzuje również, w jakiej formie opieka ta powinna być realizowana – pozostawiając pracodawcy możliwość dostosowania sposobu jej świadczenia do potrzeb i specyfiki danego zakładu pracy. Kluczowe jest faktyczne zapewnienie opieki medycznej, a nie jej formalne zadeklarowanie.

W praktyce doraźna opieka medyczna powinna obejmować przede wszystkim udzielanie pomocy w nagłych wypadkach i urazach – najlepiej na miejscu zdarzenia, do czasu przyjazdu lekarza lub zespołu ratunkowego. W zakładach pracy chronionej, zgodnie z dobrymi praktykami, powinna być ona świadczona wyłącznie przez wykwalifikowany personel medyczny, tj. lekarza lub pielęgniarkę.

Stanowisko Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych (BON)

BON w swoich oficjalnych interpretacjach doprecyzowuje, jak należy rozumieć i realizować obowiązek zapewnienia doraźnej opieki medycznej:

1. Kwalifikacje personelu i forma świadczenia usług

Opiekę medyczną powinna zapewniać osoba z odpowiednimi kwalifikacjami – lekarz lub pielęgniarka. Za spełnienie ustawowego obowiązku można uznać sytuację, w której:

• pracodawca zawarł umowę z pielęgniarką dostępną w godzinach pracy zakładu,
• osoba ta może w każdej chwili udzielić pierwszej pomocy osobie niepełnosprawnej oraz – w razie potrzeby – wezwać lekarza lub pogotowie ratunkowe,
• pracodawca dysponuje zorganizowanym gabinetem pielęgniarskim.

2. Ciągłość świadczenia opieki – brak zwolnienia z obowiązku

Zatrudniony personel medyczny musi być stale obecny w czasie pracy osób niepełnos