Potencjał osób z niepełnosprawnościami na konferencji w Brukseli

Konferencję zorganizowano w ramach polskiej prezydencji w UE. Wzięli w niej udział decydenci, eksperci i rzecznicy zajmujący się systemowym wsparciem dla osób z niepełnosprawnościami w krajach członkowskich Unii. Można ją było śledzić online i z towarzyszeniem napisów oraz tłumaczeń symultanicznych (w tym także na język migowy), zatem w kwestii dostępności dla szerokiego grona odbiorców organizatorom należą się w pełni zasłużone brawa.

Uczestników przywitał Piotr Cieszewski, Zastępca Dyrektora Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych. Po chwili głos zabrał wiceminister Łukasz Krasoń i od razu przeszedł do meritum:

• Mam głębokie poczucie, że ten nasz obszar działania jest jednym z najważniejszych, a na pewno jednym z najbardziej skomplikowanych. (…) Osoby z niepełnosprawnościami są bardzo różne. Mają różne potrzeby, różne potencjały, różne też doświadczenia, z jakimi się zmagają. Są też różne interesy: różne grupy chciałyby ten czy inny temat załatwić, często też zarobić. (…) W dzisiejszych czasach sprawy socjalne są często spychane na margines, bo bezpieczeństwo, bo energetyka, bo pieniądze – mówił pełnomocnik polskiego rządu. Przedstawił też trzy główne tematy konferencji, a więc zatrudnienie, sprawy systemowe i niezależne życie.

W dzisiejszej relacji ograniczmy się do kwestii związanych z pracą, bo de facto ten obszar Naszych Czytelników interesuje najbardziej.

Li Andersson, Przewodnicząca Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Parlamentu Europejskiego podkreśliła, że kwestia ograniczenia sprawności może dotknąć każdego z nas:

• W roku 2023 27% mieszkańców unii powyżej szesnastego roku życia doświadczyło jakiejś postaci niepełnosprawności. Według szacunków Eurostatu odpowiada to ok. 100 milionom osób. Prawie 1/4 osób z niepełnosprawnościami w krajach UE w praktyce nie jest aktywna na rynku pracy, w porównaniu do ok. 8% reszty populacji. W 2023 r. prawie 1/3 osób z niepełnosprawnościami była zagrożona ryzykiem ubóstwa bądź wykluczenia społecznego. Równocześnie wszyscy widzimy, jak nasze rynki pracy doświadczają niedoborów pracowników. Jasne jest zatem, że zwiększenie udziału osób z niepełnosprawnościami w rynku pracy (…) jest również oczywistym rozwiązaniem niedoboru siły roboczej.

Wspomniała o tym, że jedną z barier utrudniających funkcjonowanie osób z niepełnosprawnościami na rynku pracy jest ignorancja. Inne bariery (te niefizyczne) to strach i brak doświadczenia pracodawców. Rozwiązanie? Według Li Andersson te niefizyczne bariery mogłaby