Środki ochrony indywidualnej w razie wykonywania pracy w narażeniu na hałas

Pojęcie „środki ochrony indywidualnej” zostało zdefiniowane w § 2 pkt 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm.) i obejmuje wszelkie środki noszone lub trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń związanych z występowaniem niebezpiecznych lub szkodliwych czynników w środowisku pracy, w tym również wszelkie akcesoria i dodatki przeznaczone do tego celu. Bardzo szerokie ujęcie pozwala na wliczenie do środków ochrony indywidualnej nie tylko środków takich, jak np. jak różnego rodzaju maski, okulary, kaski, ochraniacze, ale także, jak się wydaje, wszelkich urządzeń służących wykrywaniu czy mierzeniu czynników szkodliwych.

Zgodnie z § 6 ust. 1 w/w aktu prawnego, w przypadku, gdy uniknięcie lub wyeliminowanie ryzyka zawodowego wynikającego z narażenia na hałas nie jest możliwe za pomocą środków ochrony zbiorowej lub