Przedawnienie roszczeń ze stosunku pracy w przypadku kontroli PIP

Pracownik z niepełnosprawnością, kilka tygodni przed upływem terminu przedawnienia roszczenia o wypłatę ekwiwalentu za zaległe dni urlopowe, zwrócił się do PIP o przeprowadzenie kontroli byłego pracodawcy w zakresie przestrzegania przepisów prawa pracy w zakresie wypłaty ekwiwalentu za zaległe dni urlopu wypoczynkowego. Po 2 miesiącach pracodawca uznał, że roszczenia pracownika uległy przedawnieniu, natomiast pracownik twierdził, że bieg przedawnienia został przerwany wskutek złożenia skargi do PIP. Kto ma rację?

Na mocy art. 152 § 1 w zw. z art. 154 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., każdy pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę ma prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, którego wymiar jest uzależniony od stażu pracy i wynosi:

• 20 dni – jeśli staż pracy pracownika jest krótszy niż 10 lat,
• 26 dni – jeśli staż pracy wynosi co najmniej 10 lat.

W przypadku gdy pracodawca zatrudnia pracownika będącego osobą z niepełnosprawnością, zaliczonego do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a jednocześnie pracownik ten przepracował co najmniej 365 dni kalendarzowych, licząc od dnia zaliczenia go do jednego z tych stopni niepełnosprawności (dniem zaliczenia do stopnia niepełnosprawności jest dzień posiedzenia zespołu orzekającego), pracownikowi temu przysługuje dodatkowe 10 dni urlopu wypoczynkowego w danym roku kalendarzowym. Wynika to wprost z dyspozycji art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 44, ze zm.) – dalej: u.r.o.n. Jednocześnie, ustęp 2 tego artykułu wskazuje, że dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym nie przysługuje osobie, która ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych w roku kalendarzowym, bądź do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów. Aczkolwiek, jeżeli wymiar urlopu dodatkowego, należnego na podstawie odrębnych przepisów jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast tego urlopu pracownikowi z niepełnosprawnością przysługuje urlop dodatkowy w wymiarze 10 dni roboczych, o którym mowa w art. 19 ust. 1 u.r.o.n.

W świetle art. 171 § 1 k.p. w razie niewykorzystania przez pracownika przysługującego mu urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy, pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny. Jeśli jednak pracodawca i pracownik postanowią o wykorzystaniu urlopu w czasie poz