Skazanie pracownika za umyślne przestępstwo wyklucza prawo do zasiłku chorobowego? Niekoniecznie

Zgodnie z obowiązującymi przepisami art. 92 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., za czas niezdolności pracownika do pracy spowodowanej np. chorobą, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe, o ile niezdolność do pracy pracownika, który:

• nie ukończył 50. roku życia – trwa łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego,
• ukończył 50. rok życia – trwa łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego.

Wysokość wynagrodzenia chorobowego jest uzależniona od tego, z jakiej przyczyny lub w jakim okresie powstała niezdolność do pracy, będąca podstawą przyznania tego wynagrodzenia. Wynagrodzenie chorobowe, po spełnieniu wyżej wskazanych warunków, przysługuje w wysokości:

• 80% wynagrodzenia pracownika – w przypadku gdy przyczyną niezdolności do pracy jest choroba lub odosobnienie w związku z chorobą zakaźną. Jednakże wyższa kwota wynagrodzenia chorobowego może być przewidziana przez pracodawcę w przepisach wewnątrzzakładowych;
• 100% wynagrodzenia pracownika – w przypadku gdy niezdolność do pracy jest następstwem: wypadku w drodze do pracy lub z pracy, choroby w czasie ciąży, poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów, a także poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów.

Jak wynika z dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 2780, ze zm.) – dalej u.ś.u.s.m., zasiłek chorobowy nie przysługuje ubezpieczonemu (pracownikowi) za cały okres niezdolności do pracy, o ile niezdolność ta spowodowana została w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia popełnionego przez tego ubezpieczonego. Jednocześnie, o istnieniu związku przyczynowego pomiędzy popełnieniem umyślnego przestępstwa lub wykroczenia a niezdolnością pracownika do pracy, orzeka sąd, w związku z czym w takim przypadku brak wypłaty zasiłku chorobowego będzie dopuszczalny wyłącznie na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu przypisującego sprawstwo w popełnieniu umyślnego przestępstwa lub wykroczenia. Oznacza to, że podstawą odmowy wypłaty zasiłku chorobowego może być także prawomocny wyrok umarzający postępowanie karne (por. K. Stopka, Świadczenia pieniężne z ubezpieczen