Przyznanie pracownikowi świadczenia rehabilitacyjnego a przywrócenie do pracy

Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego przysługuje pracownikowi, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego, nadal pozostaje niezdolny do pracy, ale prowadzone leczenie lub rehabilitacja lecznicza dają pozytywne rokowania w zakresie odzyskania zdolności do pracy. Świadczenie to należy się przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Powyższe wynika z unormowań art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 2780, ze zm.) – dalej u.ś.u.s.m. Podstawą przyznania świadczenia rehabilitacyjnego jest orzeczenie lekarza orzecznika ZUS (w I instancji) lub komisji lekarskiej ZUS (w II instancji). Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 u.ś.u.s.m., ubezpieczony (osoba podlegająca ubezpieczeniu społecznemu w razie choroby i macierzyństwa), nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, albo po upływie 90 dni nieprzerwanego dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Świadczenie to przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli stał się on niezdolny do pracy w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego (a niekiedy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego), z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 u.ś.u.s.m.

Co istotne, jeżeli chodzi o pracownika, to na mocy art. 92 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., zasiłek chorobowy przysługuje za czas niezdolności do pracy spowodowanej m.in. chorobą, trwającej łącznie powyżej 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia, trwającej łącznie powyżej 14 dni w ciągu roku kalendarzowego.

Zasiłek chorobowy na podstawie art. 8 ust. 1 u.ś.u.s.m. może być pobierany przez okres nie dłuższy niż 182 dni, a jeśli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w okresie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni. Czasami jednak zasiłek chorobowy przysługuje wyłącznie przez okres 91 dni. Ma to miejsce w sytuacji, gdy okres niezdolności do pracy lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn, o których mowa w art. 6 ust. 2 u.ś.u.s.m., przypada po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego (z wyłączeniem niezdolności do pracy z powodu gruźlicy, poddania się przez pracownika niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów bądź zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, a także z wyłączeniem niezdolności do pracy występującej w trakcie ciąży).

Do okresu pobierania zasiłku chorobowego wlicza się okresy ni