Wigilia firmowa dla kontrahentów a koszt podatkowy

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 226, ze zm.) – dalej: u.p.d.o.f., pod pojęciem kosztów uzyskania przychodów co do zasady należy rozumieć koszty poniesione w celu:

• osiągnięcia przychodów, lub
• zachowania źródła przychodów, albo
• zabezpieczenia źródła przychodów,
• niemieszczące się w art. 23 u.p.d.o.f.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz. U. 2023 r., poz. 2805, ze zm.) – dalej: u.p.d.o.p., zawiera analogiczne określenie kosztów uzyskania przychodów w art. 15 tej ustawy z tym, że wyłączenia w zakresie kosztów uzyskania przychodów znajdują się w art. 16 u.p.d.o.p.

Organy podatkowe zwracają uwagę, że aby wydatek (koszt) poniesiony przez podatnika mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie wszystkie poniższe przesłanki:

• wydatek został faktycznie poniesiony przez podatnika a nie przez inną osobę;
• wydatek jest definitywny (bezzwrotny);
• istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesionym kosztem a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• wydatek nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f., lub art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.
• koszt został właściw