Zakup okularów korygujących wzrok po dodatkowych badaniach lekarskich a zwolnienie ze składek ZUS

Pracownik z niepełnosprawnością w dniu 8 lipca 2024 r. poddał się badaniu okresowemu. W wyniku tego badania lekarz medycyny pracy wydał orzeczenie o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy na stanowisku pracy w warunkach opisanych w skierowaniu na badania lekarskie wystawionym przez pracodawcę. Jednakże w dniu 12 listopada 2024 r. pracownik wystąpił do pracodawcy z wnioskiem o skierowanie na dodatkowe badania okulistyczne w związku ze znacznym pogorszeniem wzroku. Lekarz stwierdził, że pracownik musi korzystać z okularów korygujących wzrok. Pracodawca dofinansował niepełnosprawnemu pracownikowi zakup takich okularów, niemniej jednak pracodawca ma wątpliwości, czy zakup takich okularów powinien być oskładkowany.

Zgodnie z treścią art. 229 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom profilaktyczną opiekę zdrowotną, m.in. w formie badań profilaktycznych. Koszty tej opieki powinien ponieść pracodawca. Równocześnie pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, który nie posiada aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku pracy.

W analizowanym stanie faktycznym niepełnosprawny pracownik w dniu 8 lipca 2024 r. poddał się badaniu okresowemu, w którego następstwie uzyskał orzeczenie o braku przeciwwskazań do pracy na zajmowanym stanowisku pracy. Orzeczenie wydane przez lekarza medycyny pracy nie zawierało zaleceń co do potrzeby wyposażenia pracownika w okulary korygujące wzrok. W dniu 12 listopada 2024 r. Pracownik wystąpił do pracodawcy z wnioskiem o skierowanie na dodatkowe badania lekarskie, co uzasadnił pogorszeniem wzroku. W tym miejscu warto przytoczyć art. 207 § 2 pkt 3 k.p., zgodnie z którym pracodawca jest zobligowany do reagowania na potrzeby zgłaszane przez pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywania środków podejmowanych w celu doskonalenia aktualnego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, przy uwzględnieniu zmieniających się warunków wykonywania obowiązków prac