Zwłoka ustawodawcy utrudnia uzyskanie zaświadczenia o pomocy de minimis

Należy przypomnieć, że stosownie do obowiązującej treści § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 1145, ze zm.), niektóre rodzaje wydatków ze środków ZFRON, określone w tym przepisie, dokonywane przez pracodawców, o ile stanowią przysporzenie korzyści dla pracodawcy a przy tym pochodzą z określonych środków, do których pracodawca nabył prawo po dniu 14 maja 2004 r., są uznawane za pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, ze zm.) – dalej: rozporządzenie KE nr 1407/2013. W przypadku tych wydatków pracodawca ma obowiązek wystąpić o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis. W celu uzyskania tego zaświadczenia konieczne jest przedstawienie przez pracodawcę informacji o dokonaniu wydatku ze środków ZFRON, w ciągu 30 dni od dnia jego dokonania.

Co istotne, wspomniane powyżej rozporządzenie KE nr 1407/2013 utraciło moc w dniu 31 grudnia 2023 r. Jednakże w oparciu o przepis przejściowy art. 7 ust. 4 tego rozporządzenia, wydatki ze środków ZFRON stanowiące pomoc de minimis mogły być dokonywane na zasadach i przy uwzględnieniu limitu pomocy de minimis (200 000 euro), które wynikają z rozporządzenia KE nr 1407/2013. Począwszy od dnia 1 stycznia 2024 r. (faktycznie od dnia 1 lipca 2024 r.), kwestie związane z pomocą de minimis reguluje rozporządzenie KE nr 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L