Pracodawcy bez entuzjazmu wobec wliczania umów cywilnoprawnych do stażu pracy

W uzasadnieniu projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks Pracy (UD59) projektodawca zwrócił uwagę, że obowiązujące przepisy prawa pracy (zawarte w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm., – dalej: k.p., pragmatyki służbowe, autonomiczne i wewnątrzzakładowe źródła prawa pracy (układy i porozumienia zbiorowe, statuty i regulaminy) – uzależniają wiele uprawnień pracowniczych (np. dodatek stażowy, nagroda jubileuszowa) od określonego stażu pracy.

W praktyce jednak staż pracy jest najczęściej ustalany na podstawie okresów zatrudnienia w oparciu o stosunek pracy lub stosunek służbowy. Tymczasem w wielu przypadkach takie same obowiązki pracownicze, jak pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, wykonują osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, w tym umowy zlecenia, bądź umowy o świadczenie usług, czy też w ramach prowadzonej działalności gospodarczej itp. Według resortu pracy prowadzi to do nierównego traktowania osób wykonujących pracę na innej podstawie aniżeli stosunek pracy lub stosunek służbowy, np. w zakresie dostępu do niektórych stanowisk i uprawnień pracowniczych.

Dlatego też nowelizacja k.p. zakłada wliczanie do stażu pracy okresów zatrudnienia na podstawie innych stosunków prawnych i w innych formach niż stosunek pracy lub stosunek służbowy, w tym w szczególności okresów wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 1061, ze zm.) – dalej: k.c., stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, a także okresów prowadzenia działalności pozarolniczej (jeżeli stanowiły one tytuł do ubezpieczeń społecznych).

Należy zaznaczy