Dodatkowa przerwa w pracy dla osób niepełnosprawnych

Zasady dotyczące przerw w pracy, wprowadzone od 26.04.2023 r. (Dz.U. poz. 641), uzależniają ich wymiar od wymiaru dobowego czasu pracy pracownika.

Podstawowa przerwa wynosząca co najmniej 15 minut w dobowym czasie pracy wynoszącym co najmniej 6 godzin pozostała bez zmian. Dodane zostały natomiast dwie dodatkowe przerwy po minimum 15 minut przysługujące pracownikom, których dobowy wymiar czasu pracy wynosi – odpowiednio – więcej niż 9 godzin i więcej niż 16 godzin. Przerwy te wliczane są do czasu pracy, co oznacza, że pracownik nabywa za ten czas prawo do wynagrodzenia. Udzielenie powyższych przerw stanowi obowiązek pracodawcy, któremu odpowiada stosowne prawo pracownika chronione jak każde roszczenie ze stosunku pracy. Przerwa ta przysługuje pracownikowi niezależnie od innych przerw, np. z tytułu pracy przy monitorze czy też na gimnastykę lub wypoczynek przysługujące pracownikowi niepełnosprawnemu. Nieudzielenie stosownej przerwy stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika jako przejaw naruszenia przepisów o czasie pracy (por. art. 281 § 1 pkt 5).

Ustawodawca nie uzależnił prawa do skorzystania z dodatkowej przerwy osób niepełnosprawnych od spełnienia jakiejkolwiek dodatkowej przesłanki. Prawo do dodatkowej przerwy pracownik niepełnosprawny nabywa z chwilą wliczenia do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, czyli od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność. Jeżeli pracodawca otrzymuje kolejne orzeczen