Nadgodziny w dniu poprzedzającym urlop wypoczynkowy

Zasady korzystania z urlopu wypoczynkowego określa ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p. Wymiar urlopu wypoczynkowego, który przysługuje pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę, uzależniony jest przede wszystkim od stażu pracy. Jeżeli staż pracy pracownika jest krótszy niż 10 lat, pracownik jest uprawniony do 20 dni urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym. W przypadku, gdy staż pracy przekroczył 10 lat, pracownik może skorzystać z 26 dni urlopu wypoczynkowego. Wynika to wprost z treści art. 154 § 1 k.p.

Odpowiednio do art. 1542 § 1 k.p., urlop wypoczynkowy jest udzielany pracownikowi w dni, które są dla tego pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym (w podstawowym wymiarze czasu pracy będzie to zwykle 8 godzin), odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu.

Uprawnienie do nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego ma charakter niezbywalny, tak więc pracownik nie może się go zrzec nawet wtedy, gdy pracodawca proponuje mu w zamian ekwiwalent pieniężny.

W myśl art. 162 k.p. urlop wypoczynkowy może być podzielony na części, jeżeli zostanie zapewnione, że przynajmniej jedna część takiego urlopu będzie wynosiła nieprzerwanie co najmniej 14 dni kalendarzowych.

Każdy pracownik, na mocy art. 100 § 1 k.p., ma obowiązek stosować się do poleceń pracodawcy, o ile polecenia te nie są niezgodne z prawem (nie tylko prawem pracy) lub postanowieniami umowy o pracę. W razie niestosowania się do wydanych prawidłowo poleceń pracodawcy, pracownik naraża się