Pracownik nie przyszedł do pracy? Podpowiadamy, jak rozliczyć jego absencję

Pracownik w godzinach pracy powinien przebywać w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Nieobecność w pracy jest więc sytuacją wyjątkową i jako taka powinna być usprawiedliwiona przez pracownika. Zadaniem pracodawcy jest właściwe jej rozliczenie. Jednak nie jest to takie proste, gdyż w tych rozliczeniach za punkt wyjścia można wziąć pod uwagę zarówno dzień kalendarzowy, jak i dobę pracowniczą.

Dla jasności przypomnijmy, że za dobę pracowniczą uważa się kolejne 24 godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Definicja została wprowadzona nowelizacją Kodeksu pracy z 14 listopada 2003 roku.

Urlop wypoczynkowy a doba pracownicza

Wracając do rozliczeń czasu pracy, to za dobą pracowniczą, jako punktu wyjścia w rozliczeniu opowiedział się w 2010 roku Sąd Najwyższy w odniesieniu do dni urlopu wypoczynkowego (wyrok z 4 listopada 2010 r., sygn. akt II PK 116/10). Ten sam punkt widzenia można odnaleźć w stanowisku Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej 8 września 2016 r. W uzasadnieniu napisano, że pojęcie dnia pracy, którym posługuje się art. 1542 par. 1 Kodeks pracy, należałoby utożsamiać z pojęciem doby pracowniczej. Z powyższych wykładni wynika, że udzielenie pracownikowi urlopu wypoczynkowego w danym dniu oznacza w praktyce udzielenie go na konkretną dobę pracowniczą. Zatem pracownik, któremu udzielono takiego urlopu, korzysta z 24-godzinnego zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy w takim dniu, a ściślej rzecz ujmując - w dobie pracowniczej.

Rozliczanie L4

Zwolnienia lekarskie, czyli L4, wystawiane są przez lekarza na dni kalendarzowe i w ten sposób powinny być rozliczane przez kadry. Takie postępowanie uznał za słuszne w kwietniu tego roku Główny Inspe