Pracownik bez rąk a podpis nogą

Jak wynika z art. 29 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., co do zasady umowa o pracę powinna już zostać zawarta na piśmie. Adekwatnie do treści art. 78 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1610, ze zm.) – dalej: k.c., aby zachować pisemną formę czynności prawnej wystarczającym działaniem będzie złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli. Co ważne, przepis ten stanowi, że „do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany”.

Trzeba podkreślić, że Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 30 grudnia 1993 r. (sygn. akt III CZP 146/93 (OSNC 1994, nr 5, poz. 94), stwierdził, że podpis może złożyć wyłącznie osoba, która umie i może pisać. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2007 r., sygn. akt II CSK 124/07). Jak wynika z wyroku SN z dnia 8 maja 1997 r. (II CKN 153/97), podpis powinien być złożony własnoręcznie tak, aby możliwe