Konsekwencje uchybienia terminowi na złożenie informacji o dokonaniu wydatku ze środków ZFRON

Jak wynika z dyspozycji art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 44, ze zm.) – dalej: u.r.o.n., środki ZFRON muszą być wydatkowane zgodnie z przeznaczeniem, co oznacza, że środki te powinny być wykorzystywane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, w sposób zgodny z zapisami zakładowego regulaminu wykorzystania środków ZFRON.

Szczegółowe zasady i tryb wydatkowania środków ZFRON reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 1145, ze zm.). W myśl § 2 ust. 2 tego rozporządzenia, jeżeli wydatki ZFRON dokonywane przez pracodawców stanowią dla nich przysporzenie korzyści, a przy tym pochodzą z określonych środków, do których pracodawca nabył prawo po dniu 14 maja 2004 r., stanowią pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, ze zm.) – dalej: rozporządzenie KE nr 1407/2013, pracodawca musi wystąpić o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis.

Co prawda rozporządzenie KE nr 1407/2013 wygasło w dniu 31 grudnia 2023 r. (począwszy od dnia 1 stycznia 2024 r. obowiązuje rozporządzenie KE nr 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis, Dz. Urz. UE L 2831 z 15.12.2023), to w oparciu o przepis art. 7 ust. 4 rozporządzenia KE nr 1407/2013, wydatki ze środków ZFRON stanowiące pomoc de minimis mogą b