Zgodnie z art. 128 § 1 Kodeksu pracy, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę do wykonywania pracy.
Pozostawanie do dyspozycji pracodawcy nie zawsze musi być równoznaczne z faktycznym wykonywaniem pracy. Tak dzieje się choćby w przypadku przestoju. Jak wskazuje art. 81 § 1 Kodeksu pracy, pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60 proc. wynagrodzenia.
Wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. Dodajmy jeszcze, że wynagrodzenie przysługuje pracownikowi za czas niezawinionego przez niego przestoju, bowiem jeśli przestój nastąpił z winy pracownika, wówczas wynagrodzenie nie należy się.
Tak więc kodeksowe rozumienie pojęcia czasu pracy jest szerokie, wystarcz
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm