Odprawa emerytalna dla pracownika z niepełnosprawnością a brak decyzji ZUS

Zgodnie z dyspozycją art. art. 921 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., odprawa emerytalna przysługuje pracownikowi (w tym osobie z niepełnosprawnością), który urzeczywistnia następujące wymogi:

• spełnia warunki uprawniające do przyznania lub emerytury,
• stosunek pracy wiążący go z pracodawcą ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę.

Z powyższego przepisu wynika, że uprawniony do odprawy emerytalnej może być wyłącznie pracownik, który osiągnął wiek emerytalny. Warunki nabywania prawa do emerytury i zasady ustalania jej wysokości reguluje ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j.: Dz. U z 2023 r., poz. 1251 ze zm.) – dalej: u.e.r. Od 1 października 2017 r. powszechny wiek emerytalny wynosi 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.

Dla osób urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. nabycie prawa do emerytury uzależnione zostało od:

• ukończenia powszechnego wieku emerytalnego,
• udowodnienia jakiegokolwiek okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniu emerytalnemu, a dla osoby opłacającej składki na własne ubezpieczenie opłacenie co najmniej jednej składki