Częstotliwość dofinansowania wypoczynku dla pracownika z niepełnosprawnością a zapisy regulaminu ZFŚS

Pracodawca zatrudniający pracownika z niepełnosprawnością utworzył zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (ZFŚS). Zgodnie z zapisami regulaminu gospodarowania środkami tego funduszu możliwość udzielenia dofinansowania wypoczynku dla pracowników zakładu pracy została uzależniona od wykorzystywania przez pracownika 14 dni urlopu w roku kalendarzowym. W wyniku licznych absencji w pracy (usprawiedliwionych, np. zwolnień lekarskich) pracownik z niepełnosprawnością wykorzystał jedynie 13 dni urlopu wypoczynkowego w 2023 r. Pracownik chce wykorzystać przysługujący mu zaległy urlop wypoczynkowy w 2024 r. i w związku z tym zwrócił się do pracodawcy o udzielenie mu dofinansowania wypoczynku ze środków ZFŚS za 2023 r., niezależnie od przysługującej mu dopłaty do wypoczynku w 2024 r. Czy pracodawca może to zrobić?

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tj.: Dz. U. z 2023 r., poz. 998, ze zm.) – u.z.f.ś.s., pracodawca, który zatrudnia według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, ma obowiązek utworzenia ZFŚS. Jednakże w sytuacji, gdy pracodawca zatrudnia według stanu na dzień 1 stycznia danego roku, od 20 do 49 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, to wówczas musi on utworzyć ZFŚS na wniosek zakładowej organizacji związkowej. Pracodawcy zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty mogą tworzyć ZFŚS do wysokości corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stos