Termin wpłynięcia do kadr orzeczenia a przywileje pracodawcy i pracownika

Zatrudnianie osób z niepełnosprawnościami oznacza dla pracodawców możliwość korzystania z kilku przywilejów. Jednak, aby zatrudniający mógł otrzymać np. dofinansowanie wynagrodzeń, czy zatrudnić osobę wspomagającą musi bezwzględnie otrzymać od pracownika orzeczenie o stopniu niepełnosprawności lub dokument równoważny.

Najbardziej oczywistym dokumentem jest orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, wydawane przez Powiatowy/Miejski Zespół Orzekania o Niepełnosprawności, Wojewódzki Zespół Orzekania o Niepełnosprawności.

Jednak są również inne dokumenty, które pracodawca może przyjąć, a które poświadczają, że z pełną odpowiedzialnością przyjął do pracy osobę z niepełnosprawnością.
Zatem, oprócz orzeczenia, dokumentem, który potwierdza zatrudnienie osoby z niepełnosprawnością, jest orzeczenie lekarza orzecznika ZUS lub Komisji Lekarskiej ZUS.

Zgodnie z art. 5 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:

• całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2, i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
• niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
• całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności;
• częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3, oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Natomiast, jeżeli orzeczenie lekarza orzecznika ZUS zostało wydane wydane w okresie 1 stycznia -16 sierpnia 1998 r, jest ono przeliczane w sposób korzystniejszy, a mianowicie:
Orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:

• całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin - traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 23 ust. 3 ustawy wymienionej w pkt 1, traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,

Kolejnym takim dowodem jest orzeczenie KRUS lub resortowe (przykładowo MON, MSWiA). Zgodnie z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, orzeczenie o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wydane przed 1 stycznia 1998 r. traktuje się na równi:

1. z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeśli osobie orzeczonej przysługuje zasiłek pielęgnacyjny,
2. z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności w pozostałych przypadkach

W myśl art. 62 ust. 1 ustawy o rehabilitacji, orzeczenie o zaliczeniu