Wypalenie zawodowe a zwolnienie lekarskie pracownika z niepełnosprawnością

Każdy pracownik, w tym także osoba z niepełnosprawnością, może być zagrożony przez wypalenie zawodowe w pracy. Niemniej jednak zjawisko to w szczególności dotyczy osób, które regularnie stykają się ze źródłami stresu. Chodzi w szczególności o pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych, czy też u tych, którzy na co dzień mają do czynienia z innymi ludźmi. W tym miejscu warto zaznaczyć, że według licznych badań naukowych kluczowymi czynnikami oddziałującymi na wypalenie zawodowe są uwarunkowania osobowościowe i interpersonalne danego pracownika, a także uwarunkowania organizacyjne zakładu pracy. Głównymi przyczynami wypalenia zawodowego są zazwyczaj nadmiar obowiązków pracowniczych lub rutynowość codziennych zadań.

W czerwcu 2019 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wpisała wypalenie zawodowe do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11) z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2022 r. Stosownie do wskazań zawartych w tym dokumencie, wypalenie zawodowe uznawane jest za syndrom zawodowy, którego efektem jest przewlekły stres w miejscu pracy, z którym nie udało się skutecznie poradzić (symbol QD85).

Wypalenie zawodowe może przejawiać się na trzech płaszczyznach, a mianowicie:

1. uczucia wyczerpania energii lub wyczerpania,
2. zwiększonego dystansu psychicznego wobec własnej pracy bądź poczucia negatywizmu lub cynizmu związanego z wykonywaną pracą,
3. poczucia braku skuteczności i braku osiągnięć.

Inaczej mówiąc, wśród symptomów wypalenia zawodowego rozróżniamy dolegliwości na poziomie ciała i emocji. Do fizycznych sygnałów ostrzegawczych zalicza się zwłaszcza bóle głowy, problemy ze snem, w tym trudności zasypianiem, nadciśnienie, osłabioną odporność