Książeczka sanepidu a zwolnienie z obowiązku skierowania pracownika z niepełnosprawnością na badania sanitarno-epidemiologiczne

W niektórych przypadkach pracownik, który chce wykonywać obowiązki pracownicze na określonym stanowisku pracy, musi przedstawić pracodawcy orzeczenie do celów sanitarno-epidemiologicznych.

Obowiązek posiadania tzw. książeczki sanepidowskiej, czyli dokumentu medycznego, w którym znajdowały się daty poszczególnych badań lekarskich, pieczątki lekarskie oraz sanepidowskie, wynikał z przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2006 r. w sprawie badań do celów sanitarno-epidemiologicznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 25, poz. 191, ze zm.). Niemniej jednak w 2012 r. uchylone zostały przepisy dotyczące konieczności posiadania takiego dokumentu, wobec czego aktualnie pracownik, który chce wykonywać obowiązki pracownicze w określonych powyżej warunkach, musi posiadać orzeczenie lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych.

Na podstawie art. 211 pkt 5 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., do podstawowych obowiązków pracownika z niepełnosprawnością wiążących się z bezpieczeństwem i higieną pracy należy m.in. poddawanie się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosowanie się do wskazań lekarskich. Pracownik z niepełnosprawnością musi poddawać się wymaganym przez przepisy prawa badaniom lekarskim stwierdzającym brak przeciwwskazań do wykonywania pracy na zajmowanym przez tego pracownika stanowisku pracy. Chodzi tu w szczególności o trzy rodzaje badań, o których mowa w art. 229 k.p., a mianowicie:

• badania wstępne, którym podlegają osoby przyjmowane do pracy, a także pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe;
• badania okresowe, którym podlegają pracownicy danego zakładu pracy. Badania te odbywają się w terminach wskazanych przez lekarza medycyny pracy, przy czym w miarę możliwości powinny być przeprowadzane w godzinach pracy pracownika;
• badania kontrolne, którym podlegają pracownicy w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą Te badania także w miarę możliwości powinny być przeprowadzane w godzinach pracy pracownika.

Co do zasady, wskaz