Ulga rehabilitacyjna a limit dochodu osoby z niepełnosprawnością

Ulga rehabilitacyjna polega na możliwości odliczania od uzyskanego dochodu wydatków na:

• cele rehabilitacyjne,
• cele związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych,

– poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą z niepełnosprawnością lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby z niepełnosprawnościami.

Ulga ta została uregulowana w przepisach art. 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7 pkt 4, ust. 7a-7g ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm.) – dalej: ustawa o PIT.

Ulgę rehabilitacyjną można odliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym – na formularzu PIT-37, PIT-36 albo PIT-28, wykazując ją w załączniku PIT/O w pozycji 27. Jednocześnie w pozycji 28 kwotę odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej może wpisać małżonek osoby uprawnionej.

Jak już wspomniano, z ulgi rehabilitacyjnej skorzystać mogą osoby niepełnosprawne, a także osoby, które mają na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, o ile w trakcie roku podatkowego osoby te poniosły wydatki na rehabilitację lub wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych i w należyty sposób je udokumentowały.

Oznacza to, że warunkiem odliczenia wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne albo ułatwienie wykonywania czynności życiowych, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

• orzeczenia o zaliczeniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności – znacznego; umiarkowanego lub lekkiego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 100, ze zm.) – dalej: u.r.o.n.;
• orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j.: Dz. U