Przestój w pracy a wynagrodzenie pracownika z niepełnosprawnością

Pod pojęciem przestoju w pracy należy rozumieć czas niewykonywania przez pracownika obowiązków służbowych, w sytuacji, gdy pracownik ten był gotowy do ich wykonywania, aczkolwiek zaistniały nieprzewidziane zdarzenia, które uniemożliwiły świadczenie pracy.

Wskazane powyżej zdarzenia mogą wynikać z różnych powodów, jak np. usterek technicznych, awarii, a nawet działania osób trzecich.

Adekwatnie do dyspozycji art. 81 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., pracownikowi z niepełnosprawnością za czas niewykonywania pracy, jeżeli był on gotów do jej wykonywania, ale napotkał przeszkody w jej świadczeniu z przyczyn dotyczących pracodawcy, należy się wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, z kolei w razie, gdyby taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. Jest to tzw. wynagrodzenie przestojowe. Zawsze jednak wynagrodzenie należne niepełnosprawnemu pracownikowi, w czasie przestoju z przyczyn dotyczących pracodawcy, nie może być niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. Trzeba wspomnieć, że w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca 2024 r. minimalna pensja za pracę wynosi 4242 zł, a od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 2024 r. będzie ona wynosiła 4300 zł.

Uprawnienie pracownika z niepełnosprawnością do wynagrodzenia za przestój uzależnione jest od tego, kto lub co ponosi odpowiedzialność za przerwę w wykonywaniu pracy.