Zmiana technologii produkcji w zakładzie pracy a ponowne badania lekarskie pracowników z niepełnosprawnościami

W dyspozycji art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j.: Dz. U. z 2023, poz. 1465, ze zm.) – dalej: k.p., ustawodawca przewiduje, że wstępne badania lekarskie dotyczą osób przyjmowanych do pracy, a także pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy oraz innych pracowników przenoszonych na stanowiska pracy narażone na ryzyko wystąpienia czynników szkodliwych dla zdrowia albo uciążliwych warunków.

Poza koniecznością poddania się badaniom wstępnym każdy pracownik z niepełnosprawnością musi przechodzić również badania okresowe, a w przypadku, gdy pracownik z powodu choroby będzie niezdolny do pracy przed okres przekraczający 30 dni, niezbędne będzie poddanie się obowiązkowym badaniom kontrolnym. Badania kontrolne pozwolą ustalić, czy pracownik z niepełnosprawnością zachował zdolność do wykonywania pracy na zajmowanym do tej pory stanowisku pracy.

Zgodnie z paragrafem 3 art. 229 k.p., pracodawca powinien zatroszczyć się, aby badania pracownicze, zarówno okresowe, jak i inne, odbywały się w godzinach pracy. Niepełnosprawny pracownik nie zrzeka się swojego prawa do wynagrodzenia za czas spędzony na takich badaniach. W sytuacji, gdy pracownik musi udać się na badania poza miejsce pracy, przysługuje mu refundacja kosztów przejazdu, stosownie do zasad obowiązujących w delegacjach służbowych. Pracodawca jest odpowiedzialny za pokrycie kosztów badań oraz ewentualnej profilaktyki, której konieczność wynika z warunków pracy.

Jak wynika z art. 229 § 4 k.p., pracodawca musi odmówić dopuszczenia do pracy pracownika z niepełnosprawnością, który nie ma aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdza