Zgodnie z ustawową definicją zawartą w zasadniczym akcie prawnym regulującym kwestie zatrudniania osób niepełnosprawnych, czyli w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych1 (dalej jako ustawa o rehabilitacji), niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową niezdolność do wypełniania ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu, w szczególności powodującą niezdolność do pracy.Potrzeba stworzenia warunków zatrudnienia uwzględniających psychofizyczne możliwości osób z niepełnosprawnością zaowocowała dyferencjacją uprawnień pracowniczych. Podstawowe prawa pracownicze reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy2. Natomiast z uwagi na fakt, iż osoby niepełnosprawne ze względu na posiadane dysfunkcje stanowią szczególna kategorię pracowników, ich dodatkowe uprawnienia zostały określone w rozdziale 4 ustawy o rehabilitacji.
Jednym z nich jest zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia na uczestniczenie w turnusie rehabilitacyjnym.
Przepis art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji przyznaje pracownikowi ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym. Z tego przywileju pracownik może jednak skorzystać nie częściej niż raz w roku. Prawo do zwolnienia od pracy jest całkowicie niezależne od prawa do urlopu wypoczynkowego, w tym dodatkowego, a pracodawca nie może żądać, aby pracownik niepełnosprawny wyjeżdżał na turnus w okresie urlopu wypoczynkowego.
Pracownikowi z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności przysługuje 26 dni urlopu wypoczynkowego oraz 10 dni dodatkowego urlopu z art. 19 ustawy o rehabilitacji.
W danym roku kalendarzowym pracownik przebywał na turnusie rehabilitacyjnym przez 14 dni, w związku z powyższym do wyk
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm