Zasady dokonywania potrąceń z wynagrodzenia za pracę

Potrącenia w kodeksie pracy

Zgodnie z art. 87 § 1 kodeksu pracy: „z wynagrodzenia za pracę - po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz. 2215, z 2019 r. poz. 1074 i 1572 oraz z 2020 r. poz. 568), jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania – podlegają potrąceniu tylko następujące należności:

1. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych;
2. sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
3. zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi;
4. kary pieniężne przewidziane w art. 108”.

Powyższa gradacja nie jest przypadkowa, ponieważ, jak zapisano w art. 87 § 2 kodeksu pracy, to według niej dokonuje się potrąceń.

Limity potrąceń

Kodeks pracy określa granice, w jakich mogą być dokonywane potrącenia. W egzekucji świadczeń alimentacyjnych, potrącenia mogą wynieść do trzech piątych wysokości wynagrodzenia. Natomiast w przypadku egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych pracodawca może potrącić połowę wysokości wynagrodzenia.

Łączna kwota potrąceń sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń innych niż alimentacyjne oraz udzielonych pracownikowi zaliczek nie