Uchwała o przeksięgowaniu środków z puli ogólnej ZFRON na pomoc indywidualną lub IPR

Stosownie do art. 33 ust. 3 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 100, ze zm.) – dalej: u.r.o.n., pracodawca mający status zakładu pracy chronionej (ZPChr) jest zobligowany do przeznaczania minimum 15% środków ZFRON na indywidualne programy rehabilitacji, jak też co najmniej 10% środków ZFRON na pomoc indywidualną dla niepełnosprawnych pracowników i byłych niepracujących niepełnosprawnych pracowników danego ZPChr. Z powyższego płynie wniosek, że nie więcej niż 75% środków ZFRON może być przeznaczane na wydatki ponoszone w obrębie tzw. puli ogólnej ZFRON (dużego ZFRON). Pracodawca, który prowadzi zakład ZPChr, ma obowiązek utworzenia ZFRON, przy czym pracodawca jest dysponentem środków tego funduszu i ma obowiązek prowadzenia ewidencji tych środków.

Każdy pracodawca, który dysponuje środkami ZFRON, odpowiednio do § 4a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 1145, ze zm.), powinien pamiętać, że warunkiem prawidłowego wykorzystania środków tego funduszu jest ich wydatkowanie w sposób celowy i oszczędny, mając na względzie optymalny dobór metod i środków realizacji w stosunku do zakładanych efektów. A zatem, wydatki finansowane ze środków ZFRON, oprócz tego, że muszą mieścić się w katalogu wydatków określonych w §2 rozporządzenia w sprawie ZFRON, powinny również realizować cele wyszczególnione w art. 33 ust. 4 u.r.o.n. oraz spełniać warunki określone w § 4a rozporządzenia w sprawie ZFRON. Na mocy art. 33 ust. 4 u.r.o.n., środki funduszu rehabil