Niewłaściwe wykazanie efektu zachęty we wniosku zgłoszeniowym a dofinansowanie do wynagrodzenia niepełnosprawnego pracownika

Jednym z podstawowych warunków, jakie musi spełnić pracodawca, chcący uzyskać dofinansowanie do wynagrodzenia niepełnosprawnego pracownika, jest wykazanie efektu zachęty związanego z przyjęciem do pracy osoby niepełnosprawnej. W celu wykazania efektu zachęty pracodawca powinien dysponować ważnym orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności pracownika, przekazanym przez pracownika najpóźniej w dniu zawarcia umowy o pracę. W ten sposób pracodawca będzie mógł udokumentować, że zatrudniając osobę z niepełnosprawnością, osiąga cel pomocy publicznej.

Ustawodawca przewidział dwie metody wykazania efektu zachęty, a mianowicie:

• metodę ilościową – w oparciu o art. 26b ust. 4 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 100, ze zm.) – dalej: u.r.o.n. – przez wykazanie wzrostu netto stanu zatrudnienia ogółem w miesiącu podjęcia zatrudnienia przez danego pracownika, na którego pracodawca zamierza uzyskać dofinansowanie do wynagrodzenia, w stosunku do przeciętnego zatrudnienia ogółem w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc podjęcia zatrudnienia przez tego pracownika;

• metodę jakościową – w drodze wykazania, że pracownik podjął pracę na stanowisku pracy uprzednio zwolnionym przez innego pracownika z niepełnosprawnością, w warunkach określonych w art. 26b ust. 4 pkt 1-6 i ust. 5 u.r.o.n.

Efekt zachęty jest ustalany raz i obowiązuje prz