Utrata prawa do zasiłku opiekuńczego

Trzeba wiedzieć, że w określonych sytuacjach osoba, która pobiera rzeczone świadczenie może utracić prawo do zasiłku. Kiedy zatem może nastąpić pozbawienie prawa do zasiłku opiekuńczego?

Zasiłek opiekuńczy jest jednym ze świadczeń wypłacanych na podstawie przepisów Ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwanej dalej ustawą zasiłkową. Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu z obowiązku świadczenia pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem zdrowym (w opisanych w ustawie zasiłkowej warunkach), dzieckiem chorym, dzieckiem niepełnosprawnym lub innym członkiem rodziny.

W ustawie zasiłkowej określono maksymalne okresy wypłacania ubezpieczonym zasiłku opiekuńczego. Zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż przez okres:
- 60 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka jest sprawowana nad dzieckiem zdrowym i dzieckiem chorym (do ukończenia 14 lat),
- 30 dni w roku kalendarzowym, jeśli opieka jest sprawowana nad chorym dzieckiem niepełnosprawnym lub dzieckiem niepełnosprawnym (w przypadku określonym w art. 32 ust. 1 pkt 2b ustawy zasiłkowej),
- 14 dni, jeżeli opieka jest sprawowana nad innym chorym członkiem rodziny.

Należy pamiętać, że zasady określające maksymalne okresy pobierania omawianego zasiłku stosuje się niezależnie od liczby osób uprawnionych do zasiłku opiekuńczego oraz bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki.

Dokonując analizy