Art. 229 § 4 Kodeksu pracy stanowi, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika, który nie posiada aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie.
Pracownik podlega wstępnym, okresowym i kontrolnym badaniom lekarskim. Ponadto lekarz medycyny pracy może również zalecić dodatkowe badania lekarskie, aby pracownik został dopuszczony do wykonywania pracy na określonym stanowisku. W każdym przypadku takich badań ich koszt pokrywa pracodawca. Jest to jego ustawowy obowiązek, który wynika z art. 229 § 6 Kodeksu pracy. Nie jest to świadczenie poniesione przez pracodawcę za pracownika i dlatego nie może zostać uznane za przychód pracownika.
Żeby uznać określone świadczenie za przychód ze stosunku pracy jego otrzymanie musi być w związku z łączącym pracownika i pracodawcę stosunkiem prawnym.
Posłużmy się zatem w tym miejscu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że *"Za przychody ze stosunku pracy uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świa
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm