Zasady przedłużenia świadczenia rehabilitacyjnego

Świadczenie rehabilitacyjne

W chwili, kiedy ubezpieczony stał się niezdolny do pracy z powodu choroby, przysługuje mu najpierw wynagrodzenie chorobowe. W następnej kolejności pracownik może liczyć na zasiłek chorobowy. W przypadku, gdy upłynął okres tego zasiłku, a pracownik jest nadal chory, ma możliwość ubiegania się o świadczenie rehabilitacyjne, które można pobierać przez określony czas.

Zasady nabywania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwanej dalej „ustawą zasiłkową”.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy zasiłkowej świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest w dalszym ciągu niezdolny do pracy, przy czym dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy.
Oznacza to zatem, że przyznanie choremu pracownikowi świadczenia rehabilitacyjnego uwarunkowane jest rokowaniem lekarskim odzyskania zdolności do pracy.

Art. 18 ust. 2 ustawy zasiłkowej mówi po tym, że świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.
O tym, czy przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego jest zasadne, tzn. czy dalsze leczenie i rehabilitacja rokują odzyskanie przez chorego pracownika zdolności do pracy, oraz jak długi ma być okres pobierania tego świadczenia, orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Od orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczonemu przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS w terminie i na zasadach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto prezes ZUS może zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika w terminie i na zasadach określonych we wskazanych wyżej przepisach.
Art. 18 ust. 6 ustawy zasiłkowej precyzuje, że orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie wniesiono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekars