Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem zasadniczo stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednak pewne składniki wynagrodzenia nie powinny być brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłków w trakcie trwania stosunku pracy.
„Wynagrodzenie za pracę co do zasady ma złożoną postać. Obok wynagrodzenia zasadniczego składają się na nie różnego typu dopłaty (np. dodatki funkcyjne, stażowe, dodatek za pracę w warunkach szkodliwych), premie, nagrody itp., przysługujące na podstawie przepisów prawa powszechnie obowiązującego oraz autonomicznych źródeł prawa pracy, i co ważne, niemające jednorodnego charakteru (okresowy, jednorazowe, uznaniowy co do prawa lub wysokości itp.). Istota i charakter składników wynagrodzenia za pracę ma istotne znaczenie z punktu widzenia ubezpieczeniowego celu zasiłku chorobowego - zastąpienia w proporcjonalnym rozmiarze uzyskiwanego przez pracownika przed wystąpieniem ryzyka czasowej niezdolności do pracy wynagrodzenia.” (K. Stopka [w:] Świadczenia pieniężne z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz, Warszawa 2022).
Z art. 41
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm
Nasza strona internetowa używa plików cookies w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do Twoich potrzeb. Możesz zaakceptować pliki cookies albo wyłączyć je w przeglądarce. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia.
W dowolnej chwili możesz wycofać swoją zgodę na przetwarzanie danych, zażądać informacji o zakresie przetwarzanych danych lub zmienić zakres ich przetwarzania. Więcej informacji o przetwarzaniu danych znajdziesz w Polityce Prywatności.