Pomoc indywidualna ze środków ZFRON na opłacenie zabiegów rehabilitacyjnych a konieczność przedłożenia zaświadczenia od lekarza specjalisty

W art. 33 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 100, ze zm.) – dalej: u.r.o.n., ustawodawca przewidział, że pracodawca będący ZPChr ma obowiązek utworzenia ZFRON, którego jest dysponentem. Pracodawca ma obowiązek przeznaczania co najmniej 15% środków ZFRON na indywidualne programy rehabilitacji, a także co najmniej 10% środków ZFRON na pomoc indywidualną dla niepełnosprawnych pracowników i byłych niepracujących niepełnosprawnych pracowników danego ZPChr. Oprócz tego, na podstawie art. 33 ust. 3 pkt 1 u.r.o.n., pracodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji środków ZFRON.

Pomoc indywidualna ze środków ZFRON jest udzielana na wniosek pracownika z niepełnosprawnością zatrudnionego w danym ZPChr na podstawie stosunku pracy lub umowy o pracę nakładczą, wliczając w to pracowników przebywających na urlopie bezpłatnym, albo urlopie wychowawczym. Trzeba jednak pamiętać, iż wysokość przyznawanej pomocy indywidualnej jest ściśle uzależniona od sytuacji materialnej i losowej pracownika wnioskującego o udzielenie tej pomocy. Analizowane wsparcie może przybrać formę pomocy bezzwrotnej lub nieoprocentowanej pożyczki, przy czym nieoprocentowana pożyczka może być w części bądź całkowicie umorzona w sytuacji, gdy wykorzystana została zgodnie z przeznaczeniem.

Jak stanowi § 2 pkt 11 lit. r