Obowiązki pracodawcy przy wykryciu choroby zawodowej

Czym jest choroba zawodowa?

Zanim przejdziemy do obowiązków pracodawcy po ujawnieniu choroby zawodowej, warto wiedzieć, co kryje się pod tym określeniem. Wyjaśnienie pojęcia „choroby zawodowej” znajduje się w art. 2351 kodeksu pracy: choroba zawodowa jest chorobą, która „została wymieniona w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych narażeniem zawodowym”.

Ważne jest, że chorobę zawodową można zdiagnozować zarówno u obecnego, jak i u byłego pracownika. Schorzenia mogące wystąpić na skutek wykonywanych czynności zawodowych wymienione są w wykazie chorób zawodowych. Za chorobę zawodową uznaje się taką, która w wyniku oceny warunków pracy można bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem stwierdzić, że została spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy.

Jako przykład choroby zawodowej można przytoczyć pylicę płuc u górników czy schorzenia kręgosłupa u osób pracujących na stojąco przy taśmie produkcyjnej lub wykonujących prace biurowe w pozycji siedzącej.

Trzeba wziąć pod uwagę, że aby stwierdzić chorobę zawodową, należy udokumentować jej istnienie w czasie, kiedy osoba była zatrudniona w przedsiębiorstwie. Objawy chorobowe muszą być tożsame z wymienionymi w specjalnym rejestrze chorób zawodowych. Zgodnie z art. 234 par. 3 kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany prowadzić rejestr wypadków przy pracy i prowadzić rejestr obejmujący przypadki stwierdzonych chorób zawodowych i podejrzeń o takie choroby nieza