Różnice między pojęciem pracodawcy a zakładem pracy

Stosunek pracy

Zacznijmy od tego, że przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Z kolei pracodawca, zgodnie z art. 22 par. kodeksu pracy, ma obowiązek zatrudniać pracownika za wynagrodzeniem.

Ponadto strony stosunku pracy, czyli pracownik i pracodawca, mają w zakresie prawa pracy zdolność prawną, co oznacza, że mogą być podmiotami określonych praw i obowiązków oraz posiadają zdolność do czynności prawnych. To ostatnie może, poprzez własne działanie, wywoływać określone skutki prawne (np. zawrzeć umowę o pracę, modyfikować jej treść czy też rozwiązać stosunek pracy).

Pracownik i pracodawca

Art. 22 § 2 i 3 kodeksu pracy ustalono, że pracownikiem może być wyłącznie osoba fizyczna, która ukończyła 18 lat oraz ma przynajmniej ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Pracownikiem może być również, na warunkach określonych w przepisach o zatrudnieniu młodocianych (Dział dziewiąty Kodeksu pracy), osoba, która nie ukończyła 18 lat.

Zatrudnianie dzieci (do ukończenia przez nie 16. roku życia) jest dopuszczalne w okolicznościach określonych w art. 3045 kodeksu pracy. Zgodnie z nim dzieci mogą pracować wyłącznie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, artystyczną, sportową lub reklamową i wymaga uprzedniej zgody przedstawiciela ustawowego lub opiekuna tego dziecka, a także zezwolenia właściwego inspektora pracy.

Z kolei według art. 3 kodeksu pracy pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

Jak wynika z przytoczonej wyżej definicji pracodawcy, może nim być, po pierwsze, osoba prawna. Zgodnie z art. 33 kodeksu cywilnego osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osoba prawna działa przez swoje organy, w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie, co reguluje art. 38 kodeksu cywilnego.

Za pra