: Pomoc de minimis wydatku dokonanego z konta zfron

Zakład Pracy Chronionej wnioskiem 15 maja 2021 r. zwrócił się o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że poniesiony w dniu 13 lutego 2021r. z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych wydatek w kwocie ponad 40 tys. zł, na zakup samochodu specjalnego - pomoc drogowa. Zakup został zrealizowany na podstawie § 2 ust. 1 pkt 12 lit. f rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (tj. Dz.U. z 2015r. poz. 1023) dalej: rozporządzenie, stanowi pomoc de minimis.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w R., na podstawie art. 306c o.p. (ordynacji podatkowej) i § 9 ust. 2 rozporządzenia, odmówił wydania zaświadczenia o uzyskanej pomocy de minimis w odniesieniu do wydatku dokonanego z konta zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Argumentując swoją decyzję organ I instancji wyjaśnił, iż strona nie spełniła dyspozycji wynikającej z § 9 ust. 2 rozporządzenia, gdyż wniosek o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis został złożony ponad dwa miesiące po zakupie samochodu, co zdaniem organu spowodowało wygaśnięcie prawa do uzyskania zaświadczenia potwierdzającego, że ww. wydatek spełnia kryteria pomocy de minimis.

W odpowiedzi ZPCh złożył zażalenie na postanowienie organu I instancji, w którym zarzucił naruszenie § 9 ust. 2 rozporządzenia poprzez uznanie, że przekroczenie 30-dniowego terminu wskazanego w tym przepisie uprawnia organ podatkowy do odmowy wydania zaświadczenia żądanej treści. Dodatkowo Spółka podniosła, że ww. przepis wprost narusza art. 33 ust. 11 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 poz. 573) wykraczając poza upoważnienie ustawowe zawarte w tym przepisie, a zatem jest sprzeczny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, ze zm.), nawet uznając, że mógłby on stanowić podstawę do odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis, nie może mieć zastosowania.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, przytaczając zapis art. 33 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz § 9 ust. 2 rozporządzenia, wyjaśnił, iż w celu uzyskania zaświadczenia przedsiębiorca przedstawia informację o dokonaniu wydatku ze środków funduszu rehabilitacji w ciągu 30 dni od dnia jego dokonania wraz z dokumentami niezbędnymi do poświadczenia pomocy de minimis.

Organy podatkowe mają zatem obowiązek przeanalizowania, czy poniesiony wydatek spełniał warunki zakwalifikowania go do pomocy de minimis, jak również czy strona spełnia nałożony obowiązek w postaci przedłożenia organowi podatkowemu w terminie 30 dni informacji o dokonaniu wydatku. Z treści § 9 ust. 2 rozporządzenia nie wynika, że długość określonego w nim terminu może być przez podatnika zmieniana bądź negocjowana z organem administracji publicznej. Termin ten wiąże podmiot ubiegający się o wydanie zaświadczenia o uznanie pomocy jako pomocy de minimis i - jak wskazano wyżej - wynika to wprost z przepisów prawa. Jest to zatem termin prawa materialnego, co oznacza, że wyznacza on czas, w którym może nastąpić ukształtowanie prawa i obowiązków jednostki w formie autorytatywnej konkretyzacji prawa materialnego lub bezpośrednio z mocy prawa.

W niniejszej sprawie strona nie dochowała terminu, o którym mowa w § 9 ust. 2 rozporządzenia, co czyni niedopuszczalnym wydanie zaświadczenia o żądanej przez stronę treści.

Od powyższej decyzji ZPCh złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w której zarzucił powyższemu postanowieniu naruszenie:

1. § 9 ust. 2 rozporządzenia w zw. z art. 33 ust. 11 ustawy i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, poprzez ich błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że 30-dniowy termin do przedstawienia przez przedsiębiorcę informacji o dokonaniu wydatku ze środków funduszu rehabilitacji jest terminem materialnym, którego uchybienie powoduje wygaśnięcie prawa do uzyskania zaświadczenia o pomocy de minimis;
2. § 9 ust. 2 rozporządzenia poprzez ich błędną wykładnię w związku z art. 5 ust. 3 i 3c ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2021 r., poz. 743) w zw. z § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 marca 2007 r. w sprawie zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rol