Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia

Kwestia równego traktowania pracowników jest trudna do jednoznacznego i obiektywnego określenia. Istnieją jednak przepisy, które dają możliwość zatrudnionym dochodzenia swoich praw wobec dyskryminacji ze strony pracodawcy. O równym traktowaniu stanowią zapisy Kodeksu pracy.

Jeżeli zaś chodzi o przepisy, które dotyczą równego traktowania w zatrudnieniu, to zawarte zostały w rozdziale IIa Kodeksu pracy. Zgodnie z art. 183a § 1 Kodeksu pracy pracownicy powinni być równo traktowani przez pracodawcę w stosunkach pracy w zakresie:
- nawiązania i rozwiązania stosunku pracy,
- warunków zatrudnienia,
- awansowania,
- dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Trzeba wiedzieć, że pracodawca nie może dyskryminować pracowników z powodu: płci, wieku, niepełnosprawności, rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych, przynależności związkowej, pochodzenia etnicznego, wyznania, orientacji seksualnej, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.

I tak, pod pojęciem równego traktowania należy rozumieć niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób z wymienionych wyżej przyczyn. Dotyczy to zarówno dyskryminowania bezpośredniego, jaki i pośredniego.

Kodeks pracy wyróżnia dwa rodzaje dyskryminowania: bezpośrednie i pośrednie.
Dyskryminowanie bezpośrednie występuje wtedy, gdy pracownik z jednej lub kilku przyczyn wymieniony