Uchylenie niższych norm czasu pracy dla niepełnosprawnego pracownika

Pracodawca zdecydował się na zatrudnienie osoby z orzeczonym umiarkowanym stopniem niepełnosprawności i w związku z tym wysłał ją na wstępne badania lekarskie. Przyszły pracownik zgodził się na pracę po 8 godzin dziennie, natomiast nie wyraził zgody na pracę w nadgodzinach i w porze nocnej. We wniosku do lekarza medycyny pracy o uchylenie niższych norm czasu pracy był zaznaczony ten brak zgody. Mimo to lekarz zgodził się również na pracę w nocy i w nadgodzinach. W zaistniałej sytuacji pracodawca zastanawia się, jak interpretować decyzję lekarza?

Czas pracy osoby z niepełnosprawnością

Normy czasu pracy pracownika o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności wynoszą 7 godzin na dobę i 35 godzin na tydzień. Pracownik niepełnosprawny, bez względu na stopień niepełnosprawności, nie może pracować w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych. Te odrębne normy i zakazy wynikają z art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573 ze zm.). Pracodawca i (lub) pracownik mogą jednak skorzystać z art. 16 ustawy o rehabilitacji, który przewiduje uchylenie norm i zakazów przewidzianych w art. 15 tej ustawy, w sytuacji gdy:

1. pracownik jest zatrudniony przy pilnowaniu,
2. na wniosek osoby zatrudnionej lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub, w razie jego braku, lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą, wyrazi na to zgodę.

Uchylenie odrębnych regulacji dotyczących czasu pracy niepełnosprawnych zatrudnionych przy pilnowaniu następuje na mocy art. 16 ustawy o rehabilitacji. Natomiast w celu wyrażenia zgody przez lekarza na niestosowanie art. 15 ustawy o rehabilitacji pracownik powinien wystąpić ze stosownym wnioskiem. Może on mieć jednak różny zakres. W praktyce oznacza to, ż