Prawidłowe rozliczanie czasu pracy w kontekście doby pracowniczej i tygodnia pracowniczego

Doba, w potocznym rozumieniu tego słowa, jest utożsamiana z kolejnymi 24 godzinami, licząc od godziny 0:00. Jednak prawo pracy posługuje się zupełnie inną definicją doby. I tak, zgodnie z art. 128 § 3 pkt 1 Kodeksu pracy, do celów rozliczania czasu pracy pracownika przez dobę należy rozumieć kolejne 24 godziny, poczynając od godziny, w której pracownik rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.

Doba pracownicza jest podstawową jednostką, która służy potrzebom rozliczenia czasu pracy i stwierdzenia przestrzegania minimalnych okresów odpoczynku dobowego. Ma ona również znaczenie dla ustalenia momentu rozpoczęcia korzystania z urlopu wypoczynkowego. O początku urlopu decyduje rozkład czasu pracy pracownika. W konsekwencji znaczenie ma początek kolejnej doby pracowniczej, a nie ta sama doba kalendarzowa.

A zatem nie ulega wątpliwości, że doba pracownicza nie ma charakteru stałego. Może się ona rozpoczynać o różnych porach dnia, jednak z zaznaczeniem, że moment ten powinien wynikać z obowiązującego pracownika rozkładu czasu pracy.

W sytuacji kiedy pracownik rozpocząłby pracę w tej samej dobie po raz drugi to w większości przypadków powstałyby