Nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy a stan zatrudnienia osób niepełnosprawnych przy zwolnieniu z podatku od nieruchomości

Pracownik z niepełnosprawnością ciężko zachorował, w związku z czym przebywał na zwolnieniu lekarskim. Niestety w wyniku niedopełnienia formalności przez pracownika Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił pracownikowi prawa do świadczenia rehabilitacyjnego (ważność zwolnienia lekarskiego wystawionego w szpitalu skończyła się 15 października 2022 r., a pracownik nie udał się do lekarza rodzinnego celem kontynuacji zwolnienia lekarskiego), gdyż zabrakło 1 dnia. Lekarz orzecznik stwierdził przy tym, że stan zdrowia pracownika uzasadnia prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Aktualnie pracownik jest nieobecny, przy czym jest to nieobecność nieusprawiedliwiona niepłatna. Mając to na uwadze, pracodawca powziął wątpliwość, czy może wliczać tego pracownika do wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych uprawniającego do zwolnienia z podatku od nieruchomości?

Jak wynika z art. 28 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2021 r., poz. 573, ze zm.) – dalej: u.r.o.n., pracodawca prowadzący działalność gospodarczą przez okres co najmniej 12 miesięcy, zatrudniający minimum 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i osiągający określone wskaźniki zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami, przez okres co najmniej 6 miesięcy, uzyskuje, na mocy decyzji wojewody, status zakładu pracy chronionej (ZPChr). Przyznanie statusu pracodawcy prowadzącego ZPChr może nastąpić wyłącznie na wniosek pracodawcy, gdyż urzeczywistnienie przesłanek ustawowych, wynikających z uregulowań u.r.o.n. nie oznacza automatycznego uzyskania statusu ZPChr. Wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych uprawniające do uzyskania statusu ZPChr, na podstawie art. 28